Wat: Verkenning van erfgoedpraktijken binnen drie postkoloniale migrantengemeenschappen niet op het netvlies staan bij erfgoedinstellingen wanneer zij denken aan de voormalige kolonieen. Dit zijn na geworden na uitgebreide literatuurstudie: Hindostanen, Javanen, Peranakan Chinezen. Sleutelfiguren uit die gemeenschappen hebben vervolgens zelf een selectie gemaakt van erfgoed die zij zelf belangrijk vinden.
Waarom:
Dit is essentieel om het project te starten vanuit de gemeenschappen zelf in plaats van een opgelegd academisch perspectief. Door in gesprek te gaan met mensen uit de gemeenschappen ontstaat er erkenning van wat zij zelf als erfgoed beschouwen – ook als dat buiten het gangbare erfgoedbegrip valt.
Bijdrage: Legt de basis voor gelijkwaardige samenwerking en voor het erkennen van andere erfgoedopvattingen, een kernwaarde binnen de Faro-agenda.